Prowadzący

Kees Cornelissen

🇳🇱 Holandia

Dr Kees L. M. Cornelissen jest certyfikowanym psychoterapeutą prowadzącym prywatną praktykę oraz współtworzącym otwartą placówkę psychoterapeutyczną w Holandii. Przez wiele lat jako członek zarządu współprowadził holenderskie stowarzyszenie ISTDP (VKDP), a wraz z Josette ten Have-de Labije nadal jest zaangażowany w prowadzenie programów szkoleniowych w Holandii oraz w innych krajach europejskich. Ukończył socjologię na Uniwersytecie w Amsterdamie. W trakcie kariery zawodowej ukończył szkolenia w zakresie analizy grupowej, terapii skoncentrowanej na klientach oraz analizie transakcyjnej, został nauczycielem i superwizorem w kilku metodach psychoterapeutycznych. W 2005 roku opracował i założył jedyny istniejący program grupowej terapii stacjonarnej opartej na ISTDP, a następnie kilka programów leczenia dziennego. Zdobywał wiedzę, teorię i praktykę ISTDP pod okiem H. Davanloo w Kanadzie, a następnie szkolił się w ISTDP w Holandii u Josette ten Have-de Labije. Obecnie jest nauczycielem i superwizorem ISTDP certyfikowanym przez IEDTA oraz członkiem redakcji biuletynu Ad Hoc, współprowadzi również kilka międzynarodowych grup szkolenia podstawowego ISTDP w Norwegii, Anglii, Polsce i Holandii. Występuje na konferencjach krajowych i międzynarodowych, napisał kilka artykułów na temat konkretnych tematów w stosowaniu techniki ISTDP oraz książkę o R-ISTDP (2007). Pracuje w Viersprong, krajowym centrum leczenia zaburzeń osobowości i jest kierownikiem wydziału psychoterapii psychodynamicznej, w tym ISTDP w południowej Holandii, obecnie rozwija centrum wiedzy w obszarze ISTDP w Holandii. Opublikował także kilka artykułów naukowych na temat wpływu i kontynuacji leczenia ISTDP.

W moim przekonaniu ISTDP w najpełniejszy sposób umożliwia całościowe rozumienie lęku, obron, uczuć i impulsów, które pozostają w nieświadomości. Jeżeli możemy się zmierzyć z tymi wypartymi do nieświadomości treściami, to już nie będziemy mieli objawów. Celem terapii jest to, aby destrukcyjne obrony prowadzące do występowania objawów zostały zastąpione bardziej adaptacyjnym zachowaniem (bardziej adaptacyjnymi strategiami radzenia sobie).