Omawiana teoria celowała w poprawienie strategii radzenia sobie i optymalizowania allostatycznej odpowiedzi względem środowiskowych stresorów. Pozwola ona na zmniejszenie dysfunkcjonalnych adaptacyjnych wzorców zachowań, które są podłożem wielu neuropsychologicznych symptomów i patologii oraz złagodzenie objawów depresji, lęków i stresu, jako efektów złożonej traumy.